)
Na današnji dan pre 63. godine,12. novembra 1956. godine, Atelje 212 je započeo svoj život premijernim koncertnim izvođenjem Geteovog “Fausta” u režiji Mire Trailović, u kome su igrali Marija Crnobori, Mata Milošević, Viktor Starčić i Ljubiša Jovanović, u maloj sali stare zgrade “Borbe” u kojoj je bilo samo 212 stolica u gledalištu.
Pojava Ateljea 212 značila je prekretnicu u pozorišnom životu ne samo Beograda, već i ovog dela Evrope.
Reditelj Radoš Novaković, prvi upravnik Ateljea, inicirao je osnivanje novog pozorišta preko lista NIN. Grupa beogradskih intelektualaca glumaca, reditelja, pisaca i muzičara (Mihiz, Steva Majstorović i drugi) objavili su u ovom listu svojevrsni manifest u kome su objasnili zašto treba osnovati Atelje kao pozorište u kome bi se igrala nova avangardna drama, od velikog uticaja u Evropi u to vreme.
U manifestu su napisali da se pozorištem nikada neće baviti činovnički, da im ono neće biti uhleblje, već poziv.
U traganju za pogodnim prostorom u kome bi realizovali svoju ideju otkrili su čitaonicu novinske kuće “ Borba „, a Borislav Mihajlović Mihiz nazvao je novo pozorište Atelje 212.
Publika je tog 12. novembra 1956. aplaudirala, a javnost je bila blagonaklona prema ovom neobičnom pozorištu s neobično izvođenim predstavama.
Tokom 63. godine koje su usledile, Atelje 212 je kroz svoje predstave, pisce i reditelje, a naročito kroz svoje velike glumce, izraslo u jedno od najznačajnijih pozorišta sa ovih prostora.
Na današnji dan pre 63. godine,12. novembra 1956. godine, Atelje 212 je započeo svoj život premijernim koncertnim izvođenjem Geteovog “Fausta” u režiji Mire Trailović, u kome su igrali Marija Crnobori, Mata Milošević, Viktor Starčić i Ljubiša Jovanović, u maloj sali stare zgrade “Borbe” u kojoj je bilo samo 212 stolica u gledalištu.
Pojava Ateljea 212 značila je prekretnicu u pozorišnom životu ne samo Beograda, već i ovog dela Evrope.
Reditelj Radoš Novaković, prvi upravnik Ateljea, inicirao je osnivanje novog pozorišta preko lista NIN. Grupa beogradskih intelektualaca glumaca, reditelja, pisaca i muzičara (Mihiz, Steva Majstorović i drugi) objavili su u ovom listu svojevrsni manifest u kome su objasnili zašto treba osnovati Atelje kao pozorište u kome bi se igrala nova avangardna drama, od velikog uticaja u Evropi u to vreme.
U manifestu su napisali da se pozorištem nikada neće baviti činovnički, da im ono neće biti uhleblje, već poziv.
U traganju za pogodnim prostorom u kome bi realizovali svoju ideju otkrili su čitaonicu novinske kuće “ Borba „, a Borislav Mihajlović Mihiz nazvao je novo pozorište Atelje 212.
Publika je tog 12. novembra 1956. aplaudirala, a javnost je bila blagonaklona prema ovom neobičnom pozorištu s neobično izvođenim predstavama.
Tokom 63. godine koje su usledile, Atelje 212 je kroz svoje predstave, pisce i reditelje, a naročito kroz svoje velike glumce, izraslo u jedno od najznačajnijih pozorišta sa ovih prostora.