)
Dragoljub Đuričić rođen je na Cetinju 10. februara 1953. Do svojih 20 – tih osnovao je grupe „The End “, „ Krune “, a kasnije i „ Veritas “.
U Beograd se iz Herceg Novog preselio 1975. godine i priključio grupi „Ribelli “, sa kojom je pratio mnoge poznate pop i rok muzičare, poput Dušana Prelevića, Kemala Montena, Arsena Dedića i mnogih drugih.
Posle toga se pridružio grupi „Mama Coco “, čiji je frontmen bio Dado Topić. Grupa je pratila Zdravka Čolića na turneji „Putujući zemljotres“ 1978. godine
Krajem 70-ih prešao je u „Ju grupu“ u kojoj je proveo dve godine, a onda u „Leb i sol“ sa kojom je ostao šest godina.
Zatim je prešao u „Kerber“, ali se posle tri godine ponovo vratio u „Leb i sol“.
Učestvovao je na snimanju oko 70 albuma, a svirao je čak na više od 6.000 koncerata.
Aktivno je učestvovao u građanskim protestima 1996. godine predvodeći grupu od 30 bubnjara.
Svoje umetničko stvaralaštvo upotpunio je radom na muzici za više od dvadeset pozorišnih predstava među kojima su, muzika za balet „Dr. Džekil i Mr. Hajd“ u Narodnom pozorištu ; u Pozorištu Atelje 212 komponovao je muziku za tri predstave : „ Policajci“ Slavomira Mrožeka u režiji Darijana Mihajlovića 1996. godine,“ ART “ Jasmine Reze u režiji Alise Stojanović, „ Bračna igra “ Edvarda Olbija u režiji Ivane Đilas 1998. godine
Dragoljub Đuričić rođen je na Cetinju 10. februara 1953. Do svojih 20 – tih osnovao je grupe „The End “, „ Krune “, a kasnije i „ Veritas “.
U Beograd se iz Herceg Novog preselio 1975. godine i priključio grupi „Ribelli “, sa kojom je pratio mnoge poznate pop i rok muzičare, poput Dušana Prelevića, Kemala Montena, Arsena Dedića i mnogih drugih.
Posle toga se pridružio grupi „Mama Coco “, čiji je frontmen bio Dado Topić. Grupa je pratila Zdravka Čolića na turneji „Putujući zemljotres“ 1978. godine
Krajem 70-ih prešao je u „Ju grupu“ u kojoj je proveo dve godine, a onda u „Leb i sol“ sa kojom je ostao šest godina.
Zatim je prešao u „Kerber“, ali se posle tri godine ponovo vratio u „Leb i sol“.
Učestvovao je na snimanju oko 70 albuma, a svirao je čak na više od 6.000 koncerata.
Aktivno je učestvovao u građanskim protestima 1996. godine predvodeći grupu od 30 bubnjara.
Svoje umetničko stvaralaštvo upotpunio je radom na muzici za više od dvadeset pozorišnih predstava među kojima su, muzika za balet „Dr. Džekil i Mr. Hajd“ u Narodnom pozorištu ; u Pozorištu Atelje 212 komponovao je muziku za tri predstave : „ Policajci“ Slavomira Mrožeka u režiji Darijana Mihajlovića 1996. godine,“ ART “ Jasmine Reze u režiji Alise Stojanović, „ Bračna igra “ Edvarda Olbija u režiji Ivane Đilas 1998. godine